Laura Hurles overleed op 11 februari 2011 in het Medisch Spectrum in Twente nadat haar organen waren verwijderd. Zij was de dag ervoor opgenomen met ernstige hersenschade als gevolg van een vermeende zelfdodingpoging. De moeder werd onder grote druk gezet om in te stemmen met orgaandonatie. Tijdens het afscheid van moeder en dochter voelde de moeder een reactie in de hand van haar dochter. Zij vertelde dit, maar die opmerking werd genegeerd. Tot op de dag van vandaag twijfelt de moeder aan de juistheid van de prognose dat Laura hersendood zou zijn (gesprekken met de moeder van Laura).

Iemand die zich op internet presenteert onder de naam Lin reageerde op 23-8-2016 en 4-9-2016 in een internetdiscussie. Zij vertelde daar hoe haar zuster klaar lag voor orgaandonatie en een traan liet rollen bij het afscheid van haar kinderen. Haar zuster was als gevolg van een hartstilstand niet meer te reanimeren. In het tweede bericht spreekt zij haar verwondering uit over het feit dat ondanks dit het hart van haar zuster zou worden gebruikt voor donatie. Volgens de arts kon dit hart nog worden gebruikt voor oudere mensen (klik hier).

Duitsland

In het boek “Ongestoord sterven” beschrijft Renate Greinert de procedure rond het verongelukken van haar zoon Christian en de daarop volgende donatie van de organen. Zij voelde zich onder grote druk gezet om in te stemmen. Na afloop van de uitnameprocedure zag zij haar zoon terug en constateerde dat hij een verbeten trek op zijn gezicht had, zij vroeg zich af of hij mogelijk pijn had geleden. Jaren later constateerde de Engelse arts  Dr. Hill van het Addenbrooke’s Hospital aan de hand van het medisch rapport dat haar zoon niet hersendood was geweest.

NB: Voor het boek klik hier.

Verenigde Staten

Christina  Nicole Thornsberry (2004 - Spokane) was 31 jaar oud en kwam na het gebruik van het medicijn  Zyprexa in een coma terecht. Na zes dagen rapporteerden twee neurologen dat Christina haar hersenen onherstelbaar waren beschadigd en zij werd hersendood verklaard. De donatievraag werd gesteld maar de moeder van Christina weigerde toe te geven. Tien dagen later kwam Christina weer bij. Zij heeft verklaard dat zij tot haar enorme schrik hoorde praten over het uitnemen van haar organen t.b.v. orgaandonatie. In haar niet opgemerkte bewustzijn heeft zij geroepen haar niet open te snijden, dat ze nog leefde, maar niemand die het opmerkte. Ook voelde zij de pijn die haar werd toegediend om te zien of zij reageerde (klik hier).

Voor vervolg klik hier

Getuigenverhalen

Deze lijst laat zien welke mensen getuige waren van de gesprekken rond hun aanstaande overlijden en hoorden hoe de donatievraag werd gesteld. Sommige geven aan dat ze de pijnprikkels voelden, maar door de aard van hun letsel niet konden reageren. Ook andere belevingsverhalen zijn opgenomen.

Nederland

Tijdens een televisie-interview op 25 september 2018 vertelt Rosa Smalen aan Jeroen Pauw hoe zij herstelde na een ernstig ongeval. Ze was met ernstig hersenletsel in het ziekenhuis opgenomen en uiteindelijk werd de donatievraag gesteld. Deze vraag mag alleen worden gesteld als de artsen de patiënt opgeven. Klaarblijkelijk werd door de familie niet ingestemd en Rosa ging naar de Leijpark kliniek in Tilburg. Na drie maanden kwam zij weer bij uit haar coma en herstelde.

Dr. Kim Santegoed legt uit dat zij bij Rosa toch wel twijfel had aan het herstel omdat zij er heel slecht aan toe was. Nu zit Rosa dus aan tafel bij Jeroen Pauw en vertelt haar verhaal. Witteman, die ook aan tafel zit vanwege twee programma’s die hij over coma maakte, vertelt dat je er toch niet aan moet denken dat Rosa als orgaandonor zou zijn ingezet.

NB: Voor de uitzending klik hier.

De meest bekende Nederlander die niet overleed aan zijn hersenschade is Jan Kerkhoffs. Jan hoorde wat er om hem heen gebeurde. Zijn familie stemde niet in met de donatievraag en Jan overleefde tegen alle verwachtingen in zijn letsel. Hij beschreef zijn ervaringen in een boek (“Droomvlucht in coma” van Jan Kerkhoffs).

Esmee Feenstra werd in 2005 aangenomen dat zij hersendood was na een ernstig ongeval, haar vader stemde in met orgaandonatie omdat hij wist dat zijn dochter daar achter stond. Terwijl hij de familie informeerde over het overlijden van zijn dochter bezocht het 14-jarige zusje van Esmee het ziekbed en constateerde na indringend op haar te hebben ingesproken dat Esmee reageerde, er rolde een traan uit haar oog. Over haar ervaring is een internet-documentaire gemaakt, klik hier (vanaf 17:50). Esmee heeft in 2017 haar Master gehaald.